Bangkok, Blijkok, Baalkok

(For those who do not understand dutch, read the english blog written by Caroline at http://stroemfita.spaces.live.com )

Wie, zoals wij, voor de tweede keer naar een wereldstad als Bangkok reist, moet enigszins voorbereid zijn op wat hem te wachten staat. Toch heeft ons deze metropool in de afgelopen 36 uur wederom als een Friese staartklok heen en weer geslingerd tussen hoop en twijfel...

De voorbereiding op deze vakantie verliep even routineus als de vlucht. Hoewel niet helemaal duidelijk was of China Airlines een luxe vrachtvliegtuig of een armoedig passagiertoestel voor de ruim 10 uur durende vlucht had ingezet, viel de reis op zich reuze mee. Pi (=Caroline) platgelegd door 10 mg zolpidemtart en Peet ingeplugd op de I-Pod. Exact om 0715 locale tijd zette de gezagvoerder het toestel aan de grond. Backpacken kun je op diverse manieren doen. De komende weken zal duidelijk worden dat wij alle stijlen van het rondreizen beheersen. Als echte backpackers gingen we met het openbaar vervoer naar het centrum van Bangkok. Appeltje eitje! Het laatste stuk van onze reis moest noodgedwongen per taxi worden afgelegd, omdat het reisbureau waar we dit Howard Square Hotel geboekt hebben hemelsbreed net zo ver hiervan verwijderd is als iedere denkbare voorziening die zelfs de meest eenvoudige toerist zich wenst. Je vraagt je direct na aankomst af welke Thai op het zotte idee gekomen is om in de middle of nowhere zo'n fraai vormgegeven echoput als deze te bouwen. Want eerlijk is eerlijk, de kamer is van ongekende klasse.
De eerste drie uur in het hotel hebben we in een diepe slaap doorgebracht. Rond twee uur de stoute schoenen aan- en de grote stad ingetrokken. Maar wat te doen als je handen en voeten van lood lijken, je armen en benen van rubber, je romp vol watten en je hoofd alleen maar aan slapen kan denken? De ervaren reiziger weet dat dan alleen een boottripje helpt. Bangkok openbaarde zich aan ons als het Venetie van Azie met dien verstande dat de aria van de roerganger hier plaats heeft gemaakt voor het beuken van de dieselmotor. Onder het genot van een zonnetje dat langzaam wegzakte in de smog, werden we over de rivier en door kanaaltjes rondgevaren door de achterkant van bangkok. Hoogtepunt van deze toer was niet zozeer de inmiddels weggedreven floating market, maar wel het bezoek dat we brachten aan een karaoke-achtige bijeenkomst, die uitsluitend door Thaise gezinnen werd bezocht. Had eerder de taxichauffeur ons al verbaasd toen hij bij gebrek aan wisselgeld ons 2 cent fooi gaf, werd het nu helemaal te dol toen wij door een van de Thaise gezinnen direct werden uitgenodigd om aan te schuiven. We moesten eten, we moesten drinken, maar we hoefden niet te betalen. Zou alles wat ze over bangkok beweren dan toch gelogen zijn...
Na terugkeer op de vaste wal in het foodcenter nog even snel twee bordjes gebakken rijst gescoord en toen snel met de taxi naar Howard Square. Tenminste, dat dachten wij. Alle vooroordelen over Bangkok werden in een taxiritje weer waarheid. Waarschijnlijk wist de chauffeur nog beter de weg in Delftzijl dan in de heksenketel waar hij ons in rondreed, want hoe hij het ook probeerde, met geen mogelijkheid wist de goede man ook maar in de buurt van ons desolate onderkomen te geraken. Het ritje leerde ons eens te meer dat dit hotel gebouwd is op de krater van een in het grootste geheim ooit neergegooide atoombom. Maar de aanhouder wint en met vereende krachten zijn we erin geslaagd dit vacuum te vullen. Eindelijk slapen.

Vanmorgen vroeg op, acht trappen afgerend om beneden aangekomen te horen dat de ontbijtzaal op de 9e verdieping is. Altijd een goed begin van een lange dag Bangkok. Vanaf het eerste kopje koffie tot het moment dat we wegzakten in de leren achterbank van de taxi hadden we zitten plannen en puzzelen hoe we het beste morgen naar Kanchanaburi kunnen komen. Na 50 meter met onze verwende kontjes op het leder lieten we alle plannen varen en spraken met de chauffeur af dat hij ons morgenochtend om 9.00 uur uit dit zwarte gat komt redden en voor 1500 baht naar het paradijs brengt. Zo kun je dus ook backpacken. De dag verliep verder zeer soepel en was een mix van 'over the top' toeristisch en praktisch verkennend genot. Zo werkten wij in een dag het backpackersdistrict, het absoluut niet toeristische gebied aan de overkant van de rivier en China Town af. En passant even een first class treinkaartje voor de slaaptrein naar Chang Mai geboekt en een voor Thaise begrippen extreem dure hotelkamer (backpacken word steeds leuker, maar wel onbetaalbaar op deze manier). Voor de surfers onder jullie: Villa Cha C ha http://www.villachacha.com/ Al met al een dag die de vele fraaie gezichten van Bangkok aan ons liet zien.

Jammer was het dan ook dat deze dag werd afsloten in het gezelschap van een zo mogelijk nog grotere prutser dan de padvinder die de avond daarvoor ons hotel niet kon vinden. Deze wereldburger deed er twee keer zo lang over als zijn collega tegen uiteraard navenante prijs. Een hete douche en met de laptop op schoot even rustig achterom kijken, heeft ons ook deze frustratie weer doen vergeten.

Bangkok blijft boeien, verbazen en bedonderen. Alles wat een wereldstad moet doen. Morgen de provincie in...

Groeten van ons en onthoud: je wereld is een toetsenbord!