Gekostumeerd bal
Door: Peter
01 Februari 2010 | Thailand, Chiang Mai
Het aan het slot van het vorig reisverslag aangekondigde diner kreeg een wel heel speciale omlijsting. Het populaire restaurant Tai Thai was inmiddels ook ontdekt door een regiment amerikaanse soldaten, althans, dat hebben wij van ze gemaakt, die op hun beurt weer ontdekt werden door een ladderzate Londense lellebel in helblauw jurkje en zwalkend op zwarte palen. Inderdaad heren, meer dan dit had ze echt niet aan. Niets om over te fantaseren overigens, want duidelijk was dat ze in ieder geval de eerste wereldoorlog had meegemaakt, maar ook niet uitgesloten kan worden dat ze de enig overlevende vrouw van Hendrik VIII was... Vanaf het moment dat ze zich als een ware gogo-girl aan de geallieerde troepen vastklampte, schoten deze alle kanten op. Toen alle potentiele minnaars het pand kraaiend van de pret hadden verlaten, ging ze bij ons tafeltje voor anker. Londen konden we nog verstaan, maar wat ze, na gebrek aan reactie aan onze kant, verder nog meer brabbelde zal voor eeuwig een geheim blijven. Zwaaiend en zwierend verplaatste zij haar werkterrein naar de kroeg aan de overkant. Wij rekenden keurig af en zochten ons hemelse bedje op.
Met enige vertraging pikte Somsak, onze taxichauffeur, ons op. Gezeten op de achterbank als waren we hoog bezoek werden we 2,5 uur later keurig afgezet op de stoep van het Hualamphong station te Bangkok. Met ons treinkaartje in onze knuistjes namen we plaats op de eerste ring in de centrale wachtruimte van het station. Als het niet aan de attente Thai gelegen had, waren wij de 72e verjaardag van Bea(trix) volslagen vergeten. Om zes uur stipt schalmde het volkslied door de stationhal. De reizigers sprongen in de houding en keerden hun gezicht naar het portret van een man in uniform, die geen enkele gelijkenis vertoonde met Bea. Hij leek meer op Claus, maar dan wel zoals deze er nu uit ziet.
Niet alleen respect voor het koningshuis zit de Thai in de genen, maar ook uniformen boezemen bij de eerste aanblik ontzag in. Ze hebben er dan ook vele. Daar waar wij bij verandering van rang of functie volstaan met het toevoegen van een streep, meet de Thai de bewuste functionaris een compleet nieuw pak aan. Zo kan het gebeuren dat we alleen al op de trein 6 verschillende uniformen tegenover ons zagen staan.
De treinrit zelf was wederom een belevenis. Als kinderen in hun nieuwe slaapkamertje dolden we rond in de kleine, maar efficient ingerichte ruimte die de komende 15 uur ons huis zou zijn. Rond tienen werd door een van de uniformen ons bankje omgetoverd in twee bedjes om de volgende dag rond 8 uur weer teruggetoverd te worden tot bankje. Deze Special Express trein heeft ons ondanks alle comfort geen moment kunnen toelichten wat er 'special' aan is of het zou verscholen moeten zitten in de roomservice. Waar anders krijg je warm bier en koude gebakken eieren geserveerd? Het expresgedeelte kwam al helemaal niet tot zijn recht. Wij immers associeren expresdiensten met snelheid en efficiency. Deze expresdienst stopte echter op Bangkok Centraal, Bangkok Binnen, Bangkok Haven, Bangkok Buiten, Bangkok Muziekwijk, Bankokkerliede, Bangkokkermeer en Bangkok Noord, Oost, Zuid en West en alle tussen gelegen stations! Wat ons betreft was hiermee de twee uur vertraging wel verklaard.
De extra tijd werd nuttig besteed aan het bladeren in de Lonely Planet ter voorbereiding op ons verblijf in Chiang Mai. Een strak plan werd getrokken omtrent verblijf en excursies, maar stierf in schoonheid toen we door de eerste de beste propper van een quest house werden aangeklampt. Backpacken is best leuk, maar het moet natuurlijk geen avontuur worden. We zijn er inmiddels van overtuigd dat we een uitstekende keuze gemaakt hebben. Onze gastheer Nick van het SK House II (www.skhouse2.com voor de surfers onder jullie) doet er alles aan om het zijn gasten zo aangenaam mogelijk te maken. In de fraai en compleet ingerichte lobby naast het zwembad pak je je eigen drankje uit de koelkast, maak je gratis gebruik van WiFi en hang je je eigen hangslot aan je eigen kluisje. Dit alles onder het toeziend oog van Nick. De enige die zich tekort gedaan mag voelen is de 30 cm lange vis in het aquarium ter grootte van een schoenendoos. Om zich te keren moet het arme beest een flicflac maken, omdat de breedte van zijn onderkomen keren niet toelaat. Misschien zetten we hem vannacht wel stiekem in het zwembad uit. Free Willie!
Al heb je vinnen waarmee je niks kan beginnen, je wereld blijft een toetsenbord.
Met enige vertraging pikte Somsak, onze taxichauffeur, ons op. Gezeten op de achterbank als waren we hoog bezoek werden we 2,5 uur later keurig afgezet op de stoep van het Hualamphong station te Bangkok. Met ons treinkaartje in onze knuistjes namen we plaats op de eerste ring in de centrale wachtruimte van het station. Als het niet aan de attente Thai gelegen had, waren wij de 72e verjaardag van Bea(trix) volslagen vergeten. Om zes uur stipt schalmde het volkslied door de stationhal. De reizigers sprongen in de houding en keerden hun gezicht naar het portret van een man in uniform, die geen enkele gelijkenis vertoonde met Bea. Hij leek meer op Claus, maar dan wel zoals deze er nu uit ziet.
Niet alleen respect voor het koningshuis zit de Thai in de genen, maar ook uniformen boezemen bij de eerste aanblik ontzag in. Ze hebben er dan ook vele. Daar waar wij bij verandering van rang of functie volstaan met het toevoegen van een streep, meet de Thai de bewuste functionaris een compleet nieuw pak aan. Zo kan het gebeuren dat we alleen al op de trein 6 verschillende uniformen tegenover ons zagen staan.
De treinrit zelf was wederom een belevenis. Als kinderen in hun nieuwe slaapkamertje dolden we rond in de kleine, maar efficient ingerichte ruimte die de komende 15 uur ons huis zou zijn. Rond tienen werd door een van de uniformen ons bankje omgetoverd in twee bedjes om de volgende dag rond 8 uur weer teruggetoverd te worden tot bankje. Deze Special Express trein heeft ons ondanks alle comfort geen moment kunnen toelichten wat er 'special' aan is of het zou verscholen moeten zitten in de roomservice. Waar anders krijg je warm bier en koude gebakken eieren geserveerd? Het expresgedeelte kwam al helemaal niet tot zijn recht. Wij immers associeren expresdiensten met snelheid en efficiency. Deze expresdienst stopte echter op Bangkok Centraal, Bangkok Binnen, Bangkok Haven, Bangkok Buiten, Bangkok Muziekwijk, Bankokkerliede, Bangkokkermeer en Bangkok Noord, Oost, Zuid en West en alle tussen gelegen stations! Wat ons betreft was hiermee de twee uur vertraging wel verklaard.
De extra tijd werd nuttig besteed aan het bladeren in de Lonely Planet ter voorbereiding op ons verblijf in Chiang Mai. Een strak plan werd getrokken omtrent verblijf en excursies, maar stierf in schoonheid toen we door de eerste de beste propper van een quest house werden aangeklampt. Backpacken is best leuk, maar het moet natuurlijk geen avontuur worden. We zijn er inmiddels van overtuigd dat we een uitstekende keuze gemaakt hebben. Onze gastheer Nick van het SK House II (www.skhouse2.com voor de surfers onder jullie) doet er alles aan om het zijn gasten zo aangenaam mogelijk te maken. In de fraai en compleet ingerichte lobby naast het zwembad pak je je eigen drankje uit de koelkast, maak je gratis gebruik van WiFi en hang je je eigen hangslot aan je eigen kluisje. Dit alles onder het toeziend oog van Nick. De enige die zich tekort gedaan mag voelen is de 30 cm lange vis in het aquarium ter grootte van een schoenendoos. Om zich te keren moet het arme beest een flicflac maken, omdat de breedte van zijn onderkomen keren niet toelaat. Misschien zetten we hem vannacht wel stiekem in het zwembad uit. Free Willie!
Al heb je vinnen waarmee je niks kan beginnen, je wereld blijft een toetsenbord.
-
01 Februari 2010 - 12:25
Clara:
Door jullie beschrijvingen zie ik het allemaal voor me. Grandioos, geniet en Free Willy -
01 Februari 2010 - 14:15
Inge:
Weet je zeker dat die lellebel geen adamsappel had ?
-
02 Februari 2010 - 09:28
Sjoerd:
Hij moet even op gang komen, die Special Express. Maar het kan erger hoor, want volgens mij heeft hij Bangkok Overvecht en Bangkok Mediapark overgeslagen.
PS Dat warme bier zou hier onder de huidige weersomstandigheden zeer welkom zijn. -
02 Februari 2010 - 09:42
Corine:
Ik zie het net als Clara helemaal voor me en zit onder het genot van een warm bakkie koffie op mn vrije dag met de stromende regen langs de ramen erg te lachen en te genieten van dit stukje reisverslag! -
03 Februari 2010 - 10:15
Ans:
weet jij dan hoe claus er nu uitziet?
het gaat wel best met jullie zo te lezen!!
de zon schijnt hier nu de sneeuw is weg. -
04 Februari 2010 - 12:47
Monique:
ban(G?)kokkerliede hoe verzin je het!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
