Aeolus versus Helios

Gelukkig heeft de minister van Financiën in Griekenland ook zeggenschap over het meteorologisch instituut alhier. Van de weersvoorspellingen klopt namelijk net zo weinig als van het huishoudboekje. Werd er maandagavond nog donder en bliksem en windkracht 7 voorspeld, bij het ontwaken dinsdagochtend bleek al ras dat Aeolus met gezwinde spoed de Peloponessos had verlaten. Lichte motregen dempte de stemming nog enigszins, maar na het ontbijt zegevierde Helios! Goddelijk zonlicht werd over ons uitgestort en de ultime vakantiepositie werd ingenomen aan de rand van het zwembad. Op zoek naar schaduw en voedsel daalden we in de middag de berg af. Avontuurlijk als wij zijn, was de bestemming dit keer niet Agios, maar Stoupa. We besloten het dorp via een andere toegangsweg in te rijden. Dit verklaart waarom wij hier op basis van voortschrijdend inzicht onze mening over dit dorpje moeten herzien. Niet Kardamyli is het meest toeristisch, maar zonder enige twijfel is Stoupa het vakantieoord waar je liever niet gezien wordt, maar stiekem wel doorheen wilt lopen. Net iets te gecultiveerd en vol Engelsen en Brabanders. Voordeel van bestemmingen als deze is dat er altijd een goed strand is en maximaal één goed restaurant. Volgens ons hebben wij dat laatste ontdekt.

Vandaag is wederom een zonovergoten dag. Caroline heeft zelfs het kouwe blauw van het privezwembad getrotseerd, uitroepend: "Als je er eenmaal in bent is het echt lekker hoor!" Ja ja, als ik dat thuis van de kroeg roep, gelooft ze me ook nooit.

Inmiddels zitten we weer in Agios, tijd heeft hier dan wel niet stilgestaan, maar loopt toch zeker een stukje langzamer dan wij verwachtten, immers, waar vind je in de westerse wereld nog een Internetcafé? Iedere zichzelf respecterend dorp heeft inmiddels overal WiFi, maar niet in Agios! Wat is Griekenland toch lekker klassiek.